Dag 17: 15 juni Yellowstone NP (Canyon Village)

Dag 17: 15 juni Yellowstone NP (Canyon Village) Vanmorgen zijn we weer iets vroeger opgestaan. Om 7u15 hadden we afgesproken om nog eens naar Hayden Valley te rijden. Hopend op beren en/of wolven. De cabin van Nelly en André ligt een straat verder dan de onze. Blijkbaar hadden zij enkel Aziaten als buren die allemaal ’s morgensvroeg beslisten om te douchen en om 5u30 buiten aan een gezamenlijk zangritueel te beginnen. Dus echt uitgeslapen waren ze niet. We zijn Belgen, Nederlanders en andere Europeanen tegengekomen maar Aziaten zie je hier toch het meest. Blijft toch een vreemd volkje met hun monddoekjes, volledig ingepakt tegen de zon en hun klikkende camera’s. Het was ook goed koud vanmorgen. De thermometer van de auto gaf 46°F aan. Dit is amper 8°C. Eenmaal in de vallei hadden we geen geluk. We zagen enkel bizons en elks. We tuurden ook rond met de verrekijker en dachten dat we een wolf zagen liggen maar bij nader inzien bleek het een rots te zijn. Wel zaten er pelikanen en een hoop Canadese ganzen langs de Yellowstone rivier die door de vallei stroomt. Dan maar terug naar Canyon Village om te ontbijten. Onderweg kregen we toch nog een coyote te zien. Hij poseerde mooi voor de camera. Dus we waren gelukkig niet voor niets vroeger opgestaan. Met het ontbijt achter de kiezen vertrokken we rond 10u naar de zuidrand van de canyon. Bij het eerste viewpoint zagen we de upper falls goed. Het volgende punt was een wandeling van 328 trappen naar beneden naar de lower falls. Naar beneden ging vlot, naar boven was het puffen. Uiteindelijk reden we naar het laatste uitkijkpunt: Artist Point. Hier heb je een goed zicht op de Yellowstone rivier die door de uitgesleten canyon buldert en de lower falls. Toen hadden we eigenlijk zo wat alles gezien wat er in de canyon te zien was dachten we. Het was nog maar net 12u gepasseerd. We keken even of het de moeite was om naar het stadje Cody te rijden. Dit is het stadje van Buffalo Bill (echte naam William Cody) waar er een aantal musea van en over hem zijn. Maar dit bleek 150 km enkel te zien dus dat idee lieten we al snel varen. Bij Artist Point was er een ranger aanwezig. Hij heette Lloyd en was zeker al 70 jaar. Ik vroeg hem of het inderdaad een coyote was die we deze morgen gezien hadden. Dat werd door hem bevestigd. Het was een heel vriendelijke man met een grote kennis over de natuur en het park. We vroegen aan hem wat we deze namiddag nog konden doen. Hij vertelde ons over een wandeling naar een andere waterval die 1,5 uur zou duren. Hij vertelde ook dat de laatste grote brand in Yellowstone van 1988 dateert. Maar dat je wel ziet dat de natuur zich overal goed hersteld heeft. We reden nog 1 keer terug naar Hayden Valley. Er stonden een aantal auto’s langs de weg om 3 bizons te fotograferen. Een ranger was het verkeer aan het regelen. We zijn echter niet meer gestopt. Bizons genoeg op ons fototoestel. Eenmaal terug in Canyon Village was het bijna 14u en we hadden ondertussen honger. Na een snelle hap vertrokken we richting de noordrand voor de wandeling. Het was ondertussen ook weer wat aangenamer qua temperatuur. De wandeling tot aan de waterval was ongeveer 1 mijl. We wandelde door een bos en kwamen onderweg maar een paar mensen tegen. Dat kan dus blijkbaar ook in Yellowstone, bijna helemaal alleen ergens wandelen. Want aan de gekende uitkijkpunten en trekpleisters is het overal heel druk. Wat moet dat hier in de zomer wel niet zijn? We namen voor alle zekerheid de berenspray ook maar mee. Maar we zijn geen beer tegengekomen natuurlijk. Eenmaal bij de waterval hadden we weer een mooi zicht op de canyon en de waterval. Die was volgens de ranger 1200 feet hoog en zag er ook helemaal anders uit dan de lower en upper falls, wat brede, minder hoge maar bulderende watervallen zijn. Op de terugweg zagen we een eekhoorn met een pluizige staart tegen een razend tempo dennenappels verslinden. We hebben hier enkele minuten opstaan kijken. Heel grappig. Hij zat op amper 2 meter maar stoorde zich niet aan ons. Hij had enkel oog voor z’n dennenappels. Als hij de ene kaal geknaagd had dook hij achter een boomstam om dan razendsnel weer tevoorschijn te komen met een nieuwe. We hebben een filmpje gemaakt van de eekhoorn en het lijkt wel of het in fast forward afgespeeld wordt maar dat is dus niet zo. Rond 16u30 waren we terug bij de auto. We waren allemaal best moe. Dus we besloten om terug naar ons cabins te rijden. Ik heb een dutje gedaan en goed gesnurkt blijkbaar. Daarna nog een douche en rond 18u45 gingen we naar de lodge waar we nog een uurtje gesurft hebben en om 20u zijn we gaan eten. Om 21 uur waren we terug in ons hutje waar we nog een pintje en een wijntje gedronken hebben. Het is nu bijna 22u30 en we zijn bekaf. Morgen gaan we om 8u ontbijten en daarna rijden we naar Mammoth Hot Springs. Ons laatste verblijf in Yellowstone. Overmorgen rijden we onze 5e staat binnen: Montana. Het is dan dinsdag en dan spelen de Rode Duivels hun openingswedstrijd tegen Algerije. De wedstrijd is om 18u Belgische tijd dus dan is het 10u hier. Ik hoop ze ergens onderweg naar Montana mee te kunnen pikken. Benieuwd of dat gaat lukken. Slaapwel. Aantal mijlen: 38 / kilometers: 61